Усгүй бэлчээргүй болж зах замбараагүй энэ уурхайнуудад шахагдаж буй нутаггүй болж байгаа малчдаа хараад Өвөр Монголын Аян хэмээх гэрэл зурагчин дүү хүүгийн сүүлчийн чөдрийн ганц морьтойгоо авахуулсан Шилийн голын малчны зураг санаанд буув. Хэдэн жилийн өмнө тэднийг дайрч байсан эмгэнэл өнөө бидэн дээр буув. Хятад гэлтгүй дээ түүхий эдээр өлсөж цангасан хэн бугай ч гэсэн бэлчээрийг нутгийг ус голыг минь цаашлаад монгол ахуйгаараа амьдарч ядаж буй хэдэн малчдыг бүр цаашлаад биднийг бодно гэж үгүй. Ийм харьжсан сэтгэлтэй өнгө мөнгөнд шунасан эрх баригчидтайгаа зууралдаад байвал бүр ч уруудаж үгүйрэхийн цондон.
Тос дотроосоо өтвөл аюултай гэдэг дээ.
No comments:
Post a Comment